Zauważmy NORMOLAX REGULAR to jeden z tych produktów do opisania. Napiszmy o nim teraz. Owa charakterystyka nie jest przydługa.
Układ pokarmowy to układ połączonych funkcjonalnie narządów służących do przekazywania właściwej ilości H2O i składników energetycznych.
Sklad
Blonnik pszeniczny (Nutrioza) (40%), len mielony odtłuszczony (22,7%), inulina (20%), proszek jabłkowy (10%), łuski nasion babki jajowatej (5%), aromat (lecytyna sojowa), kwas cytrynowy – regulator kwasowości.
Sposób użycia
1-2 lyżeczki dziennie – spożywać bezpośrednio albo wypić po zmieszaniu z zimnym albo gorącym płynem, najlepiej na pół godziny przed posiłkiem. Każdą porcję należy popić szklanka plynu (wody, soku albo mleka).
Działanie
Nutrioza (błonnik pszeniczny) w naturalny sposob pomaga walczyć z zaparciami, ułatwiając utrzymanie regularnego cyku wypróżnień. Wspomaga przemianę materii, zmniejsza uczucie głodu, dzięki czemu ulatwia proces odchudzania.
Łuski nasion babki jajowatej zwiększając swoją objętość w jelitach pobudzają perystaltykę jelit, dzieki czemu wpływają korzystnie na naturalny rytm wypróżnień.
Inulina (błonnik z cykorii) o właściwościach prebiotycznych wspomaga regularność wyprożnień. Wpływa korzystnie na flore bakteryjną przewodu pokarmowego i przyczynia się do zachowania naturalnej odporności organizmu.
Len dostarcza organizmowi błonnika wpływającego korzystnie na metabolizm tluszczów w organizmie i prawidłową przemiane materii. Powoduje uczucie sytości. Zawiera substancje śluzowe, które powlekają i osłaniają przewód pokarmowy.
Produkt może być stosowany codziennie. Nie przyzwyczaja organizmu i ma niską zawartość kalorii /22,3 kcal na dzienną porcje produktu/.
Opis
NORMOLAX REGULAR – pomaga zapobiegać zaparciom i osłania przewód pokarmowy.
Normolax regular to:
Wysoka zawartość błonnika i cennych dla zdrowia prebiotyków,
Duża wygoda stosowania jedynie 1-2 lyżeczki dziennie.
Ekonomiczne opakowanie – aż na 18 dni.
Bogaty sklad i wyjątkowy smak zielonego jabłka
System pokarmowy można wypowiedzieć składa się z zróżnicowanych elementów : jelit, wątroby, żołądka, i trzustki, które ewidnentnie odgrywają swoją role. Groźne dla zdrowia może być zatrucie salmonellowe, bo zazwyczaj domowe leczenie wlaściwe nie może być skuteczne i konieczna może być hospitalizacja. Dla niemowlat i malych dzieci zatrucie pokarmowe może być szczególnie niebezpieczne, bo może w ciągu kilku-kilkunastu godzin spowodować odwodnienie, którego objawami są: apatyczne zachowanie malucha, przyśpieszony oddech, zapadnięte oczy nasze i ciemiączko, suchy język i błony śluzowe jamy ustnej, gęsta ślina i nieelastyczna, marszcząca się w fałdy ludzka skora na brzuszku. Może być to także dla dziecka stan zagrożenia życia i konieczne może być szybkie leczenie wlaściwe szpitalne. Skoro objawy zatrucia pokarmowego ustępuja i poprawia się samopoczucie, to także można stopniowo rozszerzać dietę, zaczynając od sucharków i kleiku, a nastepnie można podawać gotowane białe mięso, chude wędliny, biale pieczywo. Do czasu całkowitego ustąpienia objawów nie podaje się pokarmów zawierających błonnik, a zatem owoców, warzyw i jarzyn.
System pokarmowy wypełnia ważną rolę w organiźmie czlowieka. Bez niego brakowaloby nam energii. Zawartość przewodu pokarmowego ulega stałemu przesuwaniu, w kierunku od jamy ustnej do odbytu. Ważnym mechanizmem warunkującym prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego może być jego skoordynowana i precyzyjna czynność motoryczna – perystaltyka. W wypadku jelit najbardziej charakterystyczny może być ruch robaczkowy (nazwa historyczna), a dużo częściej nazwany obecnie bardziej prawidłowo – ruchem perystaltycznym. Polega on na tym, że skurcz jelita powstaje jedynie w pewnym jego odcinku, na skutek skurczu mieśni okrężnych i posuwa się naprzód, podobnie jak obserwujemy to również np. u dżdżownic. Procz owych ruchów istnieją wciąż jeszcze ruchy wahadłowe, powstałe na skutek skurczu mieśni podłużnych. Obecnie uważa sie, że to również jesteśmy w stanie ruchy odcinkowe (wahadłowe) odgrywaja ważniejszą rolę w przesuwaniu pokarmu niż ruchy perystaltyczne. Skurcze odcinkowe zachodzą z większą częstotliwością w proksymalnych niż w dystalnych częściach jelit co powoduje stopniowe przesuwanie pokarmu.